- bahacıl
- sif. Malını çox baha satan. <Xudayar bəy:> Yaxşı, yaxşı, mən çoxdan bilirdim ki, sən bahacılsan. C. M..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bahacıl
Look at other dictionaries:
bəhadar — f. 1) qiymətli, dəyərli; 2) baha, bahalı; 3) bahaçı, bahacıl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəddar — ə. 1) zalım, mərhəmətsiz, amansız; 2) vəfasız, xain; 3) namərd, xəyanətkar, əhdini pozan; 4) m. bahaçı, bahacıl, adamsoyan (alverçi haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bahaçı — bax bahacıl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başkəsən — sif. 1. Cəllad, insan qatili, xunxar; vəhşi, yırtıcı, dələduz. <Salman:> Mən o evyıxanları, o başkəsənləri deyirəm ki, sərhədləri, ölkələri, okeanları aşıb, quzğun kimi tökülüblər Koreyaya. M. C.. 2. məc. dan. İnsafsız, zalım, çox bahacıl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gönsoyan — sif. 1. Kəsilmiş heyvanın gönünü soyan. Gönsoyan qəssab. Gönsoyan maşın. 2. dan. Çox bahaçı, bahacıl adam haqqında. 3. məc. Zülmkar, zalım, qəddar mənasında. Dözə bilməz insan oğlu; Bu gönsoyan qanunlara! S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
